«Φίλοι»

Φίλοι (για πάντα ή για πλάκα?), Αύγουστος 2010

Φίλος. Τι λέξη κι αυτή. Να έχει εκφυλιστεί έτσι. Να νομίζεις ότι μπαίνει σε ταμπέλα όπως σου έρθει. Να υποθέτεις ότι σκέφτονται το ίδιο, οι άλλοι για εσένα.

Άτομα που γνωρίζεις και απλά χαιρετάς σε τυχαίες συναντήσεις. Που σε ρωτάνε για τα νέα σου απλά για μια ενημέρωση, μια κουβέντα.
Άτομα που ενώ συναναστρέφονται φυσιολογικά μαζί σου, κατά βάθος έχουν πρόβλημα μαζί σου. Αλλά δεν το αναφέρουν παρά μόνο σε άλλους και όχι με τη παρουσία σου.
Άτομα που είναι φίλοι σου όποτε το θελήσουν. Που σε έχουν στη λίστα φίλων τους στο facebook.
Άτομα που σου μιλάνε μόνο αν τους παρέχεις κάτι. Μια βόλτα, το αυτοκίνητό σου, λεφτά ή υπηρεσίες.
Που σε ξεχνάνε για έναν έρωτα και ενίοτε επιστρέφουν για να δουν πώς είσαι, με δήθεν ενδιαφέρον.

Αυτοί είναι φίλοι; Φίλους…
Αμέτρητους, θα γνωρίσεις στη ζωή.
Πολλούς, θα θυμάσαι για καιρό.
Αρκετούς, θα συμπαθήσεις περαιτέρω.
Λίγους, θα επιλέξεις για να βρίσκονται κοντά σου.
Μετρημένους, θα αγαπήσεις εγκάρδια.

Οι καιροί αλλάζουν, εποχές έρχονται και φεύγουν.
Οι φιλίες είναι το ίδιο ευμετάβλητες:
Αμέτρητες, θα διαρκέσουν λίγες μόνο ώρες.
Πολλές, θα αποδειχθούν σκάρτες.
Αρκετές, θα είναι υγιείς.
Λίγες, θα σε πληγώσουν βαθιά.
Μετρημένες, θα σε κάνουν να νιώσεις ολοκληρωμένος και ευτυχής.

«Οι φίλοι είναι η οικογένεια που εσύ επιλέγεις για τον εαυτό σου.»
Επίλεξε υπεύθυνα.